Naseljenost područja Ludbrega i ludbreške Podravine od samih početaka uvjetovano je pogodnim položajem uz sjeverne obronke Kalnika, blizinom Bednje, Plitvice i Drave kao i povezanost kopnenim podravskim trgovačkim putem koji je bio poveznica cijelog područja od prapovijesti do današnjih dana.
Prva sustavna istraživanja na području Ludbrega započeo je, 1960-ih godina, Arheološki muzej u Zagrebu u Sv. Petru Ludbreškom na položaju Gradsko Groblje. Istraživanje je kasnije nastavio Gradski muzej Varaždin te krenuo i s istraživanjima višeslojnog lokaliteta u Sigecu na lokaciji Loke-Kroglice. Istraživanja su trajala od 1979. do 1987. godine, a pronađeni nalazi mogu se pripisati u starije i mlađe željezno doba i srednji vijek. Osim nastamba zemuničkog tipa i keramike iz željeznog doba, na ovom lokalitetu pronađeno je mnoštvo keramičkih pršljenova za vreteno i raznih utega koji su se vjerojatno koristili na tkalačkom stanu. Pronađena su i dva fragmenta staklenih narukvica iz mlađeg željeznog doba.
Za vrijeme antike, u samom središtu Ludbrega, razvilo se slojevito naselje s cestama, nekropolama i objektima za stanovanje. U južnom dijelu današnjeg Ludbrega razvila se jezgra antičkog naselja sa sve četiri strane okružena masivnim bedemima, a u čijem je središtu izgrađeno gradsko kupalište, nekoliko luksuznih objekata zapadno od termi te dvije gradske vile i stambeni blokovi. Gradsko kupalište (terme) korišteno je od sredine 2. stoljeća do prvih desetljeća 4. stoljeća poslije Krista.
Da bi se opskrbila tako intenzivna gradnja u antičko vrijeme, građa se morala odnekud dovoziti. U selu Hrastovsko, u podnožju sjeverne strane gradine Vučje Grlo pronađeno je ložište antičke opekarske peći pravokutnog oblika. Sondiranjima su pronađene i veće količine antičke opeke i još najmanje jedna opekarska peć.
Srednji vijek je poznat po gradinama koje se nalaze u okolici Sigeca. Gradina Štuk zaštićeno je kulturno dobro. Ovalnog je oblika i okružena jarkom širine oko 20 m. Lokalitet je arheološki neistražen, a prema svim dosad prikupljenim podacima može se pripisati nizinskom kasnosrednjovjekovnom gradištu koje je bilo utvrđeno drvenim palisadama i jednim kružnim opkopom.
Arheološkim nadzorom 2020. godine kod cinktora Župne crkve Presvetog Trojstva u Ludbregu zabilježen je novi lokalitet koji se pripisuje bjelobrdskom kulturnom kompleksu u kraj 10. i početak 11. stoljeća. Uz grobove s pokojnicima pronađen je i nakit, posebno karičice sa “S” završetkom, fragmenti keramike te kovanice.
Arheološki odjel sačinjavanju zbirke: